In zijn werk reageert Dirk-jan op de bebouwde ruimte waarin wij leven en waarin herhaling en standaardisering de norm zijn. Door verstedelijking worden de gebouwen steeds hoger, de steden groter en voller en minder leefbaar als er niets aan gedaan wordt. In zijn werk speelt hij daarmee en vertaald hij de huidige bebouwde wereld naar een dystopisch beeld van een nieuwe wereld. Het medium dat hij daarvoor gebruikt is fotografie en de uiting is collage. De collages worden opgebouwd uit meerdere lagen die vaak een fysieke tussenruimte hebben waardoor het beeld 3 dimensionaal wordt.