De Kracht van Combinatie: Rob Zwierink over de Expositie ‘LUCAS (she/her)’

24 okt 2024

tekst: Sabrina Vermeulen

In dit interview sprak ik met Rob Zwierink, de curator van de expositie ‘LUCAS (she/her)’. Met zijn analytische blik en ervaring in het samenstellen van exposities, legt hij uit hoe hij kunstwerken selecteert en presenteert om een samenhangend geheel te creëren. Rob vertelt hoe hij werken zorgvuldig combineert om onverwachte verbanden te leggen en de spanning tussen verschillende kunstvormen en stijlen te versterken.


Rob Zwierink – foto: Linda Rusconi

Hoe ga je te werk bij het samenstellen van de expositie ‘LUCAS (she/her)’? Wat zijn de belangrijkste stappen die je doorloopt in dit proces?
Het proces begint met de kunstwerken zelf. Ik maak een plattegrond van de ruimte en kijk hoe de werken elkaar kunnen versterken. Vaak hebben kunstenaars specifieke wensen over de presentatie van hun werk, maar mijn taak is om verder te kijken dan individuele voorkeuren. Het gaat om het creëren van een samenhangend geheel dat sterker en spannender wordt door onverwachte combinaties van werken. Ik leg de kunstwerken bij elkaar en zoek naar manieren om de thema’s en boodschappen te versterken, zelfs als dat betekent dat ik af moet wijken van de wensen van de kunstenaar.

Op welke specifieke elementen of kwaliteiten let je bij het selecteren van kunstwerken om te bepalen of ze aansluiten bij het thema identiteit?
Voor mij moet kunst verrassen en prikkelen, vooral als het gaat om zo’n complex thema als identiteit. Identiteit is tegenwoordig fluïde, wat betekent dat het niet vastligt, maar voortdurend in beweging is. Ik kijk dus naar werken die die dynamiek en veranderlijkheid weerspiegelen, of ze nu emotioneel, visueel of conceptueel uitdagend zijn. Het doel is dat de kunst niet alleen “mooi” is, maar dat het de kijker aanzet tot nadenken over zijn of haar eigen vooroordelen. Verrassing, spanning en de kracht om mensen op een ander been te zetten zijn essentieel.

Je benoemt dat identiteit tegenwoordig fluïde is. Kun je dat toelichten?
Identiteit is tegenwoordig een veel complexer en vloeiender begrip dan vroeger. We leven in een tijd waarin mensen niet meer vastzitten aan traditionele categorieën zoals man of vrouw. Fluïditeit verwijst naar de veranderlijkheid en flexibiliteit van die identiteiten. In deze expositie hoop ik dat bezoekers worden uitgedaagd om na te denken over hoe fluïde hun eigen identiteit kan zijn en om hun vooroordelen daarover te onderzoeken. De kunstwerken spelen in op deze flexibiliteit en laten zien dat identiteit geen vaste vorm heeft.

Met 36 kunstenaars uit verschillende disciplines die deelnemen, hoe zorg je ervoor dat hun werken een samenhangend verhaal vertellen dat het thema versterkt?
De uitdaging met zo’n grote diversiteit aan werken is om ze op een manier te presenteren die het thema, identiteit, coherent houdt. Ik probeer kunstwerken te combineren die elkaar versterken, vaak door werken uit verschillende disciplines naast elkaar te plaatsen. Door bijvoorbeeld een abstract schilderij naast een foto te hangen die soortgelijke thema’s of visuele elementen deelt, wordt het geheel krachtiger en spannender. Ik wil dat het publiek verrast wordt, dat de werken elkaar versterken, en dat er een verhaal ontstaat dat de bezoekers raakt.

Wat hoop je dat de bezoekers leren of ervaren door het bekijken van de expositie?
Ik hoop dat de expositie de bezoekers confronteert met hun eigen opvattingen over identiteit en hen uitnodigt om verder te kijken dan de traditionele grenzen. Kunst moet een indruk achterlaten, en ik wil dat mensen na het zien van de tentoonstelling niet alleen met een visuele ervaring naar huis gaan, maar ook met nieuwe vragen en inzichten. Het is mijn doel dat de expositie bijdraagt aan een groter begrip van de fluïditeit van identiteit en dat bezoekers worden aangemoedigd om open te staan voor die veranderlijkheid in hun eigen leven.